23 maart – Ik weet nog niet zo goed waarom, maar bij het beantwoorden van deel 2 Een weggewaaid blad, komt er het beeld in mij op van de skatebaan vlakbij ons huis van vroeger. Er was een veld met een skatebaan, in de zomer waren er bloemen in dat veld en wespennesten onder je voeten (eng!), en ik had een soort verlangen om bij de jongens van de skatebaan te horen. Een soort bruisendheid, stoer doen, hard praten, glijen, vallen, rollen. Het voelde zo dichtbij en tegelijkertijd onbereikbaar. Ik kan niet goed verklaren waarom deze muziek nu juist hieraan doet denken, maar hee, dat maakt toch eigenlijk ook niet uit, het doet wat het doet!
(ik had graag een foto van de skatebaan toegevoegd, maar die heeft al jaren geleden plaats gemaakt voor nieuwe woningen. Dus het beeld zal in mijn herinnering blijven.)