27 maart – Ik ben al een paar dagen bezig met ideeën voor deel 6. Dit wordt een heel interessant deel, want er komt een herinnering bij me op met een bepaald gevoel, en vervolgens lopen mijn vingers weg met iets waarvan ik niet zeker weet of dat oorspronkelijke gevoel er nog wel bij klopt. Zo kan het dus ook lopen! Ik kan wel iets willen, maar mijn vingers (en wat zijn dan mijn vingers? Die geven toch ook alleen maar iets door?) kunnen ineens besluiten een andere weg in te slaan. Zo kwam ik vanuit het diepe, woordeloze gevoel van mijn eerste liefde – een vriendinnetje waarvan ik nog maar één herinnering heb, op het schoolplein, ik met mijn rug tegen de muur, kijkend naar haar en pratend met haar en het gevoel dat zij alles van mij begreep – en het verdriet om hoe zij ineens verdwenen was, bij iets dat mij dan weer deed denken aan de stofjes die in de schoolkantine dansten en waarvan de oppasmoeder zei dat dat zuurstofjes waren waarop ik en mijn vriendinnen zoveel mogelijk van die stofjes naar binnen probeerden te happen. Maar okee, los van de herinneringen is dit een stukje muziek dat ik eindeloos vaak achter elkaar kan spelen, zo heerlijk en helend voelt het!
