Op 19 januari speelde ik op het Pindaconcert #116 van Kees Wennekendonk. Ik was ontzettend moe, en begon met een lekker moeie improvisatie.
Daarna speelde ik “Wachtend op de wind” en “Sta op en gloei”. Voor dat laatste stuk had ik eigenlijk geen energie (het is een behoorlijk krachtig stuk), maar op aanmoediging van het geweldige publiek (echt, wat een goeie energie!) heb ik het toch gespeeld. En op een of andere manier kwam de energie en de kracht in mij naar boven en heb ik heerlijk en goed gespeeld!