Toen ik een jaar of 16 was en bijna naar het conservatorium ging, componeerde ik heel veel. Op mijn slaapkamer stond een piano (wat ik echt geweldig vond) waar ik genoot van eigenlijk alles wat ik zelf verzon. Ik maakte een drieluik over de nacht; de avond die in je kamer rondhangt, de nacht met vreemde dromen, en het ontwaken door het zonlicht dat door de kier van je gordijnen schijnt. Ik was een beetje verliefd op mijn eigen stuk en speelde het het liefst met studiepedaal (dat is een pedaal dat je klank heel zacht en doffig maakt, oorspronkelijk bedoeld om de buren bevriend te houden), om zo een extra vaag en dromerig effect te krijgen.
Ik maakte dit filmpje met een stukje uit het eerste deel.